" مدیحه پاکان "
سروده دکتر علیرضا صالحی مشاور فرهنگی دانشگاه فنی و حرفه ای
به نام خدا
در این مدیحه از برترین شخصیت ها و نمادهای برجسته جهان اسلام و عالم تشیع نامی برده و به بزرگی یاد کرده ایم. مرور ابیات این سروده به نوعی یادآور تاریخ شکوهمند و نمادهای برجسته دین مبین اسلام از یک سو و فضیلت ها و غربت بی انتهای خاندان پیامبر (ص) و ارادتمندان صادق ایشان است.
|
ما در دولت سرای آل طاها جا گرفتیم
یا علی(ع) گفتیم و با این ذکر شورانگیز و شیرین پیش هر نامحرمی شرح غم دل را نگفتیم ای امام مجتبی(ع) در غربت بی انتهایت آب با یاد حسین و اصغر و عباس خوردن چون پدر سر داد در گوش من آوای اذان را درس اخلاص و ادب در محضر مولای خود را بهر جانبازی به راه دولت پاینده عشق حُسن مولایم حسن(ع) در قامت قاسم عیان بود شور شعرم نام زیبای ابالفضل است آری با صحیفه یادگار حضرت سجاد(ع) هر دم باقر(ع) علم و نگهبان شریعت، مظهر حق جمله اسرار و رموز فقه ناب جعفری(ع) را باب حاجات است نامش حضرت موسی بن جعفر(ع) مشهد پاک رضا(ع) دلگرمی ما شیعیان است نور چشم ضامن آهو، تقی باب کرامت برمقام صبرت ای هادی(ع) ملک بی نهایت بند و زنجیر از امام عسگری(ع) شرمنده گشته ما در اعیاد غدیر و فطر و قربان هدیه ی خود زعصمت معصومه نور دیدة موسای کاظم اوج اخلاص و یقین و باور عبدالمطلب از ابوطالب عمو و حامی دین پیمبر داستان حمزه و شرح شهادت نامه او درس زیبای جهاد اَنفَس و اَموالِهِم را وقت گلبانگ اذان، یاد بلال و زجرهایش ما غلامی علی بر تاج شاهی کی فروشیم راه و رسم جانسپاری در ره سرخ ولایت ناله عمار یاسر زیر انبوه شکنجه جرج جرداق مسیحی تشنه فضل علی(ع) شد چاه و سر بر چاه بردن راز باقی علی(ع) بود گر فدک از فاطمه با حربه شیطان گرفتند عَرَّفَ الاِنسانُ، ما لَم یَعرِف از حج حسینی رمز استغنای ما در نغمه های یا حسین است شور شیدایی بر آلاله های کربلا را در ازای گریه بر اندوه اولاد پیمبر همت ترتیل قرآن و تلاوت در دل شب از أخ القرآن کتاب زنده نهج البلاغه با توسل بر خدا و چهارده معصوم پاکش بس اشارت در مقام وصف توحید الهی شمه ای از راز تسبیح خداوند جهان را رازهای خفته در گلزار هستی را به خوبی در شب قدری که فضلش برتر از هشتاد سال است شیخ انصاری و طوسی و کلینی را امینی با سفر در وادی اسفار پر اسرار ، هر دم درس اخلاص و فداکاری مردان خدا را این همه در وصف خوبان رفت، لیکن راز هستی |
|
زیر سقف خانه آل عبا مأوا گرفتیم
سردی و رخوت ز جان رفت و از آن گرما گرفتیم ما شفای خود ز دست حضرت زهرا گرفتیم سوختیم و اشک خون از دیده دلها گرفتیم طرفه درسی کز مرام زینب کبری گرفتیم نعمت عشق حسین از شیر مادر ها گرفتیم از علی اکبرِ نام آورِ لیلا گرفتیم ز اصغر شش ماهه ی خون خدا فتوا گرفتیم از ادب وز التجایش منطقی زیبا گرفتیم هر کجا بردیم نامش، هوش از سرها گرفتیم بندگی آموختیم و راه منزل ها گرفتیم با وجود بحر جودش، دیده از دریا گرفتیم از کلام عالمان رسته از دنیا گرفتیم زآستانش ما کلید حل مشکل ها گرفتیم با وجودش از دل و جان گرد محنت ها گرفتیم نام او پیش رضا(ع) بردیم و حاجت ها گرفتیم سر نهادیم و سر یر کشور جان ها گرفتیم در مقام صبر زیبایش ز جان پروا گرفتیم از یدالهی، به دست مهدی زهرا گرفتیم گوهر شرم و حیا از چهرة زن ها گرفتیم از أنا رَبُ الاِبل در محصف والا گرفتیم رسم جانبازی به راه سید و آقا گرفتیم گرچه غمگین است، خواندیم و چه عبرت ها گرفتیم از خدیجه مادر فرزند غربت ها گرفتیم از نوای گرم و جانبخش مؤذن ها گرفتیم این چنین سودا گری از قنبر مولا گرفتیم از جناب مالک و سلمان و بوذرها گرفتیم از صدای آن اسیرِ دستِ دشمن ها گرفتیم از حقیقت بینی او غیرتی والا گرفتیم رمز تنهایی ز تنهایی آن تنها گرفتیم ما برایش فاطمیه، روضه الزهرا گرفتیم گشت آغاز و پیامش از محرم ها گرفتیم یا حسین گویان دل از کون و مکان یکجا گرفتیم از نوای ذاکران، بر روی منبرها گرفتیم کیمیای بی بدیلی زعالم معنا گرفتیم از طنین رَتِّلِ القُرآنَ تَرتیلا گرفتیم بس کرامت ها و عبرت ها و حکمت ها گرفتیم زآستان حق کلید جنت المأوی گرفتیم از اشارات و شفای بوعلی سینا گرفتیم زآیه های پر طنین سوره ی اعلی گرفتیم زآیه ی شوق آفرین اَخرَجَ المَرعی گرفتیم دست ها بر آسمان با سوز دل احیا گرفتیم در ره نشر احادیث و روایت ها گرفتیم حکمت عالی الهی از دم صدرا گرفتیم از شمیم ناله ها و ذکر سنگرها گرفتیم از سرای حق به یمن سید بطحا گرفتیم |
" سروده دکتر علیرضا صالحی "
