پیام سرپرست دانشگاه فنی و حرفه ای به مناسبت ایام ولادت با سعادت حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و امام جعفر صادق علیه السلام

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد
فرا رسیدن خجسته میلاد خاتم الانبیاء و المرسلین حضرت محمد مصطفی (ص) و امام صادق (ع) را به همکاران و دانشجویان عزیز دانشگاه فنی و حرفه ای کشور صمیمانه تبریک عرض می کنم واز درگاه ایزد منان، سعادت و بهروزی همگان را آرزومندم.
عزیزان، اکنون در دورانی زندگی می کنیم که ظلم و کینه در آن شدت گرفته و زندگی بشر واقعاً در خطر است. جامعه از بحرانهای ناشی از خلاء معنوی، بحران معنا، بیکاری جانان و نابسامانی در تولید و اشتغال« رنج می برد.
لذا امروز علاوه بر نیاز به لطافت معنوی و آرامش انسانی و الهی بیشتر، برای برون رفت از بحرانهای مذکور، وظیفه ما دانشگاهیان است تا از راه تولید علم و دانش »توانمند ساز« مسیر توسعه اشتغال و تولید را هموار سازیم.
مطمئنا" تحقق چنین شرایطی، نیازمند انگیزهای عاطفی و شناختی و ایمانی بسیار قوی است. هرگز نمی توان با دانش کم به نتایج شگرف در حیطه دانش دستیافت. باید دردها و دغدغه های ملی، مذهبی، خانوادگی و عاطفی و فردی بسیاری بر روی هم انباشته و متراکم شوند تا فرد را برای تحمل راه پر مشقت و دشوار اندیشیدن و تولید دانش توانمند ساز آماده کند. به تعبیر زیبای شاعری که گفته است:
نمی دانم کجا خواندم بر آب که هر چه بنویسی آب، باران نخواهـد بارید. مهم آسمانی است که بر باران گریه
هایت راز دار تکلم توست.
اینجانب با توجه به ظرفیت بالای دانشگاه کارآفرین فنی و حرفه ای اعتقاد دارم که ما میتوانیم برای برون رفت از بحران اشتغال و تولید نقش آفرین باشیم. لذا، بیاییم با خود عهد کنیم که طرحی نو در اندازیم و سخن نو درآریم.
برای ما هر لحظه ای می تواند آغاز یک نوآوری و یک انقلاب بزرگ فکری باشد. شرط تحقق آنهم این است که ما باور کنیم، بخواهیم و اراده کنیم، و بگوییم:
بر سر آنم که گر زدست بر آید دست بکاری زنم که غصه سر آید
البته باید برای حرکت در این مسیر برای آینده و برنامه های علمی و پژهشی خود برنامه ریزی کنیم و استراتژی
دانشگاهی خود را تعیین و تعریف کنیم. بقول بزرگی: ما اگر استراتژی برای آینده و زندگی خودمان نداشته باشیم
حتما بخشی از استراتژی دیگران خواهیم شد. البته نمی توان برای کسی این استراتژی را از پیش تعیین کرد. به
باور ما همان گونه که کسی نمی تواند به ما بگوید چه احساسی نسبت زیبایی غروب خورشید داشته باشیم، به همان
نسبت کسی هم نمی تواند شیوه زیستن یا دانشگاهی زیستن را به ما بیاموزد. ما باید با دست های خود تندیس تجربه ها را تراش دهیم و آنها را در خدمت اهداف دانشگاهی و فرهنگی میهن عزیزمان بکار بندیم.
آنچه می توان انجام داد تنها تبیین ضرورت ها و آگاهی داشتن از شرایط زمان و تاریخی است که پشت سر می گذاریم. ما بعنوان جامعه دانشگاهی فنی و حرفه ای با توجه به اینکه در سطح کشور پهناور گسترده ایم و از ظرفیت ها و افراد کارآفرین و پنجه های کارآمد برخورداریم، می توانیم پاسخگوی نیاز بزرگ و منشاء تحولات عظیم در تولید و اشتغال در کشور شویم.
پس در این ایام باصفا و میلاد پیامبر رحمت (ص) و امام صادق (ع) با خداوند بزرگ عهد می بندیم که عشق، ایمان و معرفت را در هم آمیزیم و طرحی نو در اندازیم و همزبان با لسان الغیب سرود نشاط و سرور سرمی دهیم و می خوانیم:
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
الهم وفقنا لما تحب و ترضی

 

ناصر شمس
17 ربیع الاول 1439