جانم، سرم، دلم، به فدای تو یا حسین
من عاشقم به مرقد شش گوشهات ولی
عمری است سر سپردهام به در خانهای کز آن
گویا در بهشت به رویم گشاده است
از راه دور آمدهام پیشگاه تو
چون تیره میشود دل من، پاک میکنم
در کربلا عبا دگر و آل او دگر
در راه عشق حسینی اگر کسی
بس عاشقان غرقه به خونی که روز وصل
هر روز بانگ العطش کاروان عشق
ای شاه دین به خدا شرم آیدم
این تحفه را به رسم بزرگی قبول کن
|
|
گردن نهادهام به ولای تو یا حسین
کوشم به راه اذن درآی تو یا حسین
آید به گوش ذکر عزای تو یا حسین
هر گه که دل نهم به رثای تو یا حسین
تا سر دهم ز سینه، ثنای تو یا حسین
آن را به گرد صحن و سرای تو یا حسین
ای جان فدای آل عبای تو یا حسین
فانی شود، رسد به بقای تو یا حسین
جان داده روی خاک منای تو یا حسین
آید به گوش جان ز صبای تو یا حسین
زین رقعهای که نیست سزای تو یا حسین
از دل سپردهای به وفای تو یا حسین
|