هفته دفاع مقدس گرامی باد
در 31 شهریور 1359 رژیم بعثی عراق با تصمیم و طرح قبلی و با هدف برانداختن نظام نوپای جمهوری اسلامی جنگی تمامعیار را علیه ایران اسلامی آغاز کرد. صدام حسین، رییس جمهور عراق، با ظاهر شدن در برابر دوربین‌های تلویزیون عراق ضمن پاره کردن قرارداد 1975 الجزایر، آغاز تجاوز رژیم بعثی به خاک ایران را اعلام کرد . جنگی نابرابر در شرایطی به ایران اسلامی تحمیل شد که کشور از جانب استکبار جهانی بویژه آمریکا تحت فشار شدیدی قرار داشت و در داخل کشور نیز جناحهای وابسته به غرب و شرق، با ایجاد هیاهوی تبلیغاتی و ایجاد درگیری‌های نظامی در صدد تضعیف نظام بودند و نیروهای نظامی نیز به خاطر تبعات قهری انقلاب، هنوز مراحل بازسازی و ساماندهی را به طور کامل پشت سر ننهاده بودند. آمریکا برای به سازش کشاندن جمهوری اسلامی و در نهایت تسلیم آن‌ها حمایت پنهان و آشکار خود را در تمامی زمینه‌های سیاسی، نظامی، اقتصادی و ... از رژیم بعثی عراق به اجرا گذاشت. از سوی دیگر نیز ابرقدرت دیگر جهان، یعنی شوروی که متحد عراق محسوب می‌شد، خصومتش را با نظام اسلامی که شعار نه شرقی و نه غربی را سرلوحة کار خود قرار داده و در جریان اشغال افغانستان توسط شوروی، این تجاوز را محکوم کرده بود، بیش از پیش نمود.
ارتش عراق که بر اساس محاسبات خود از وضعیت داخلی و خارجی ایران، فتح یک هفته‌ای تهران را در سر می‌پرورانید، در روزهای نخست تجاوز، بدون مانعی جدی در مرزها تا دروازه‌های اهواز و خرمشهر پیش تاخت. تحت چنین شرایطی امام خمینی (ره) به خروش آمد و شیفتگان انقلاب و نظام را متوجه دفاع از کیان جمهوری اسلامی نمود. نیروهای مردمی بدون امکانات و تجهیزات و حتی آموزش‌های نظامی به مقاومت پرداختند.
بهرغم کارشکنی‌های رییس جمهور وقت، بنی‌صدر، دفاع مقدس مردم مسلمان و انقلابی ایران شکل گرفت و نیروهای جوان و شهادتطلب به جبهه‌ها شتافتند. پس از شکل‌گیری اتحاد و انسجام در میان نیروهای انقلابی و طرد نیروهای وابسته، حماسه‌ای مقدس شکل گرفت که در تاریخ ایران اسلامی بی‌سابقه بود. حماسة دفاع مقدسی که برکات و دستاوردهای بی‌نهایتی را برای ملت ایران به ارمغان آورد. جهاد
و شهادت مردمان با ایمان و مخلص این سرزمین، ستون‌های نظام اسلامی را تا مدت‌ها مستحکم نمود.
به مناسبت بزرگ‌داشت این همه مجاهدت و ایثار هرسال 31 شهریور تا ششم مهرماه به عنوان
هفته دفاع مقدس نامگذاری شده است.
و اکنون، دوران پس از جنگ...
هفته‌های دفاع مقدس یکی پس از دیگری آمد و رفت و تنها بیلبوردها، پارچهنوشتهها، تبریکها
و ایستگاه‌های صلواتی دولتی و چفیه‌های نمادین باقی ماند. هر چند اقدامهایی مانند ایجاد باغموزة دفاع مقدس در تهران یا برخی شهرها، ساخت برخی فیلمها مانند اخراجیها، مهمان داریم، نفوذی، شیار 143 و ... نقطة عطفی در زنده کردن این روزهاست، اما سینمای دفاع مقدس، تئاتر دفاع مقدس، سریال و فیلمهای تلویزیونی، نشر و کتاب، جشنوارهها، یادمانها و همایشها و صدها اقدام هنوز نتوانسته است با نسل جدید در ترویج فرهنگ ایثار و شهادت ارتباط برقرار کند.
به قول یکی از جانبازان دوران دفاع مقدس که می‌گفت: «50 سال بعد جوانان به دنبال ما می‌گردند تا عکس یادگاری بگیرند. تکهای از وسایل ما را می‌خواهند و یا یک یادگاری و دستخط، اما آن زمان دیگر ما نیستیم.»
یاد و خاطرهی اسطورههای شورآفرین و آن حماسهها که پیدا و پنهان آفریدند، بویژه جانبازان دردمند شیمیایی گرامی باد!
جریان گرفت در ریه‌ات قحطی نفس
دستت دوباره در پی کپسول می‌دوید
تاول فقط به راه گلو زخم می‌زد و
شکر خدا که حنجره‌ات را نمی‌برید
دنبال قرص‌های تو از جا پریدم
دستم گرفت بر لب لیوان و آب ریخت
لبریز بود بغض درون نگاه من
یک دفعه بی مقدمه و بی‌حساب ریخت
بابا! نفس بکش... به خدا خوب می‌شوی
تنها، حماسه‌ی نفست خواهش من است
قرآن بخوان دوباره برایم، بخوان پدر
باور بکن صدای تو آرامش من است
این تخت قتلگاه شده بعد رفتنت
مادر نشسته و تو را زار می‌زند
هر وقت او بلند شد از جا توان نداشت
دیدم مدام تکیه به دیوار می‌زند...
دفتر برنامه ریزی فرهنگی و اجتماعی